سلام خدمت همگی
خب، من مطابق دور پیش، اول یه توضیحی در مورد بازی خودم بدم، بعد برم سراغ نفرات.
کلا در خصوص نقش قاتل، نکته‌ای که وجود داره و فک کنم تو تحلیل دور پیشم هم گفتم، اینه که قاتل عملا بیگناه هست و باید بیگناه بازی کنه. چون هیچ یاری هم نداره که به خاطر همکاری با اون بخواد لو بره، خیلی کار سختی هم نداره برای بیگناه بازی کردن. پویا که بهم گفت قاتلی، فک کنم از قبل دیدن نقشا این تو ذهنم بود که کلا تیر نزنم که بقیه فکر کنن بازی قاتل نداره کلا، که اون ته بازی دنبال قاتل نباشن و صرفا چون چاوش میخوره که نقش قاتل داشته باشه اعدامم کنن. میخواستم صرفا تیر ته بازی برای پیروزی رو بزنم (یا حتی اگه شرایط خوب بود و اعدام بشو نبودم، اونم نزنم
). نقشا رو که دیدم مطمئن‌تر شدم این کار رو بکنم. درسته که یه گزینه سم وجود داشت که بتونم ازش برای حذف شدن قاتل استفاده کنم، اما هم به اینکه سم بوده باشه فکر میکردن، هم اینکه بازی اینقد گزینه منجر به ترکیدن داشت که تیر زدن خطر زیادی داشت و ممکن بود منجر به فوت شه
اما نه من تونستم اونجوری که لازمه خوب بازی کنم که کسی بهم شک نکنه، هم بازی بالانسش جوری نبود که بشه این نقشه رو به خوبی پیاده کرد. این نقشه تو بالانس دور قبل خیلی راحت‌تر قابل اجرا بود، اما تو این بازی و این بالانس به چند دلیل نمیشد:
۱- بیش از یه گروه گناهکاری وجود داشت. دور قبل، فقط یه گروه گناهکاری بود، در نتیجه گناهکارا می‌دونستن که بقیه افراد با احتمال خوبی بی‌گناهن (جز یه نفر قاتل) و در نتیجه دست به عصا تر برای اعدام می‌رفتن که پاشون گیر نیفته. این دور چون کلی گناهکار دیگه جز گروه خودشون هم بود، یه کم راحت تر می‌رفتن برای اعدام، چون محتمل بود که فردی که می‌رن برای اعدامش از یه جهت دیگه گناهکار باشه و نه تنها براشون بد نشه، خوب هم بشه
۲- تعداد بیگناهان بازی به شدت کم بود و در نتیجه آدمی که بشه باهاش واقعا صحبت منطقی کرد و مرض و جهت‌گیری خاصی نداشته باشه تو بحث، کم بود. در نتیجه خیلی اصلا نمیشد نقشه خاصی پیاده کرد و کسی رو راضی کرد، ممکن بود با منافع طرف نخونه و نخواد که راضی بشه. مثلا فازی که اعدام بین من و خلفی بود، کلا ۳ بیگناه تو بازی بود
. مافیا به خاطر منافع خودش به خلفی رای داد، فرقه به من، جلاد اسم من رو داده بود و به من رای داد، ۳ بیگناه دیگه هم ۲ به ۱ پخش شدن
مملگر هم به خاطر همین مورد ۲ اعدام شد. اول اون فاز من به صدرا گیر داده بودم و جز گزینه‌های مهم اعدام بود و خب صدرا جادوگر بود و تا اون موقع فقط ۱ جذب کرده بودن و ۲ سهمیه داشتن، در نتیجه فرقه هر کس دیگه‌ای اعدام میشد رو ترجیح میداد. وقتی که «علی» با پرونده زیر بغل برای مملگر رفت، مافیا هم یه کم سو گرفت سمتش و کلا یه کم جو سمت مملگر رفت، فرقه هم از خدا خواسته اضافه شد و مملگر هر چی میگفت دیگه کسی نبود که به حرفش گوش کنه، مستقل از اینکه چی بگه اعدام شد. وگرنه هر ایرادی که بهش تو اون فاز وارد بود، چیزای قانع‌کننده‌ای نبود و کارای بیگناهی بود. (رای خود من سر پست مهدی بود، اون واقعا خوب بود، بترکی مهدی
. جز اون من دلیل گناهکاری خاصی نمیدیدم به شخصه)
حتی مافیا هم نقشه‌هاش خیلی خوب بود، اما چون بیگناه کم بود تو بازی، کسی نبود که بخواد گول نقشه‌هاشون رو بخوره و نقشه‌هاشون به ثمر بشینه
در کنار موارد بالا، گفتم که خودم هم خوب بازی نکردم. همون معدود بیگناهی هم که تو بازی بود (مثلا سعید)، حس اینکه من بیگناه باشم نگرفته بود و در نتیجه اینم مزید بر علت شد
خودم که قصد داشتم بیگناه بازی کنم و بازیم فرقی با دور پیش نداشته باشه، ورودم به بازی و بازیم لااقل تا فاز اعدام مملگر به نظرم شبیه دور پیش بود، اما جالب بود که همچین حسی رو بقیه نداشتن. این به نظرم دو دلیل داشته باز
۱- ناخودآگاهم منجر شده یه کم محتاط‌تر باشم. یه کسی که واقعا بیگناهه، خیلی ترسی از مرگ و اعدام نداره، اگه بتونه تا قبل اعدامش دو سه تا گناهکار رو مشخص کنه و گره بازی رو باز کنه، حتی اگه بمیره یا اعدام بشه، ادامه بازی رو هم تیمی‌هاش می‌تونن هندل کنن. ولی یه قاتل نیازمند اینه که خودش زنده بمونه و مرگش عملا باختشه، سر همین شاید ناخواسته محتاط‌تر بودم. امیر هم تو بازی گفت رفتار سینوسی داشتم یا مهدی گفتش که بحثتون بحثای همیشگی نیس، شاید اثرات این بوده.
2- وجود امیر تو بازی
واقعا وجودش آفته برای من
تقریبا همیشه حضورمون به ضرر جفتمون میشه و جفتمون می‌ترکیم، همیشه هم اول من می‌ترکم بعد اون و همیشه بازندم در نبرد
دلیل زدن تیرم هم که فک کنم واضح باشه. امیر به نظرم یا یاکوزا بود، یا تروریست یا شیطان، طبق همون چیزایی که تو بازی هم گفتم. با توجه به شرایطی که تو بازی پیش اومده بود، تنها راه فرارم این بود که یاکوزا باشه و بزنمش و بعد تو بازی خودم رو نجات بدم (به نظرم میشد از شیطان بودن هم فرار کرد، تو این زمینه مخالفم باهاش، ولی سخت بود
). گفتم که یا یاکوزاس که خب فرار میکنم، یا شیطان یا هر نقش ضد تیر دیگه‌س که چیزی نمیشه، یا تروریسته که جفتمون می‌ریم هوا دلم خنک میشه
در مجموع هم، اگه خودم رو بیگناه ببینم تو این بازی به نظرم بهترین بازی بی‌گناهیم بوده و مثلا از بازی دور پیش خودم راضی‌ترم، چون مثلا رو هر کسی که دست گذاشتم و به هر کی رای دادم (جز مملگر و البته علی) گناهکار بود (البته اینکه همه بازی گناهکار بودن بی‌تاثیر نیس) و خب گره بازی رو به نسبت باز کردم به نظر خودم. اما اگه خودم رو قاتل ببینم، جز افتضاح‌ترین قاتلای تاریخ مافیا بودم، قاتلی که به ۱۰ نفر آخر هم نرسه به درد لای جرز میخوره
در مورد افراد و تیم‌ها هم نظر بدم
مافیا
مافیا به صورت کلی خیلی عالی بازی کرد و شاید بهترین گروه بودن تو بازی روز
اتفاقات جوری رقم خورد که برنده بازی فرقه بود جای مافیا، وگرنه مافیا هم کاملا مستحق پیروزی بود (البته نه اینکه فرقه هم مستحق نبوده باشه، اونا هم فوق العاده بودن
). کارهای شب مافیا هم خوب بود، مثلا لباسا، البته شاید در انتها یه جاهایی به ضررشون شد (مثلا سعید اگه لباس نمی‌داشت، بقیه مطمئن میشدن فرقه نیس و ممکن بود فرقه نبره)
مهدی: بهترین بازی که تا حالا از مهدی دیدم این بازی بوده بی تردید. دور جوکر رو که خب من مثلا ندیدم، اما صرفا این دور رو بخوام با دور پیشش مقایسه کنم مثلا، این دور اصلا حس بد نمیداد و کاملا شبیه یه بیگناه خوب ظاهر شد (از دید من لااقل) و اون پستش در مورد مملگر هم که شاهکار بود
امیر: بهترین تروریست ممکن! امیر هم بهترین بازی که دیده بودم ازش رو کرد (شاید فقط یه دوری که گادفادر بود و من فرقه بودم و خارج بازی جلوم سوتی داد مافیاس قابل مقایسه‌س با این دور که اون دورم فوق العاده بود و تک تک یارای فرقه رو اعدام کرد با اینکه می‌دونستن مافیاس
). عالی!
مهسا خانوم: به نظرم مهسا خانوم هم خیلی خوب بازی کردن، یه کم تحت تاثیر این جو تو بازی که چون دور پیش بیگناه بودن این دور نیستن قرار گرفته شد بازیشون و از اول شک بود بهشون. وگرنه در کل تو بازی خیلی خوب بودن.
محمد: محمد تا جایی که من تو بازی بودم حضورش کم بود، ولی کاملا شبیه به دور بیگناهیش بازی کرده بود و از این جهت خیلی خوب بود. اگه تو شب تیر نمیخورد، خیلی سخت میشد تو روز اعدام شه. فاز بعد مرگم یه مقداری پستا رو دیدم، به نظرم محمد بیگناهی رو بهتر بازی میکنه تا گناهکاری، ولی باز میگم اونقد ندیدم که نظر خاصی بدم
فری: فری هم تا حدی قربانی گناهکار زیاد داشتن بازی و حضور جلاد شد. چه هم‌تیمی‌های خودش که گفتن ما حالا ۵ نفریم، یکیمون اعدام شه بهتر از اینه که بخواد با هر گونه دفاعی پامون گیر بیفته و بقیه هم اونقد ترسی از اعدام یه بیگناه نداشتن، در نتیجه خیلی راحت انداخته شد زیر تریلی و راه دفاعی نداشت. جز سوتی که در یکی از جوابا به «علی» داد هم سوتی خاصی نداشت، یعنی اون حرفای اولیه ش که گیر میدادن بهش گیری نبود که نشه از زیرش در رفت یا بیگناهی نباشه
در کل هم منجر به شروع بازی شد و امیر ازش سو استفاده کرد و بازی رو انداخت گردن من
فرقه
در شب فوق العاده بینظیر بودن و تو روز هم بهترین استفاده رو از شرایط و اتفاقا کردن. اگه بخوای تو مافیا ببری، باید اینجوری که فرقه این دست بازی کرد بازی کنی. سبکای دیگه میتونه قشنگ‌تر یا فان‌تر باشه برای افراد، اما سبک برنده اینه و فرقه این سبک رو بی‌نقص بازی کرد.
صدرا: صدرا شروغ خیلی خوبی نداشت که منجر شد مقداری انگشت اتهام به سمتش بره که خب خیلی نکته خطرناکی هست برای جادوگر که اعدامش منجر به از بین رفتن سهمیه‌ها میشه، اما بعدش چه خود صدرا چه هم‌تیمی‌هاش خیلی خوب بازی رو کنترل کردن. اینکه صدرا تا ته بازی تو مونده بود و اعدام نشد اصلا اتفاق خارق العاده‌ای بود و لقب اعدام نشو ترین رو میتونه با همین بازی به خودش اختصاص بده
من از فاز اعدام خودم میگفتم (فک کنم تو بازی هم گفتم) که این صدرا اعدام نشده مشکوکه و نشون میده گناهکاره، تونست تا آخر بازی بمونه
خلفی: عالی بازی کرد و فقط یه سوتی داشت، اونجا که میگفت فری بیگناه بوده ولی چاوش مافیاس
اون ایده چسبوندن من به صدرا هم ایده خیلی خوبی بود و اگه من واقعا مافیا بودم (که از دید اونا میتونستم باشم)، صدرا رو لااقل تا استفاده از سهمیه‌هاش clear میکرد که خب بدشانسی ش خود امیر مافیا بود و فهمید چی کار داره می‌خواد بکنه
در کل ولی یکی از مهمترین ارکان در رفتن صدرا از اعدام و پیروزی فرقه بوده بی‌تردید.
«برلین»: یاسین گل
. دور پیش گفتم که رضا شبیه یاسین در مافیا حضوری بازی کرد و حدساش عالی بود، این سری یاسین اومد و دیدین حدساش چطوره
خیلی حال و وقت استدلال و دلیل پیدا کردن نداره یاسین، اما اگه تو بازی باشه و چشم و گوش بسته هر چی میگه گوش کنی، برنده میشی
محمدرضا: بهترین بازیکن بازی
خیلی فوق العاده بازی کرد و دلیل اصلی برد فرقه بود در کنار اهداف فوق العاده‌شون تو شب، فقط اون پست فاز آخرش که به آرش گفت الان فرقه ۲ نفر باشه می‌برن، پس مهسا رو اعدام نکنیم عرفان رو بکنیم
همون یه پست به کل بازی می‌ارزه
فرعیجات
رضا: زدن فرشته تو شب اول که جز خفن‌ترین کارا بود و کار رو به شدت برای بیگناها سخت کرد، بترکی رضا
اگه اون کار رو نکرده بود، امین مث من حدساش بد نیس و خیلی برای خودش خطرساز میشد. تو بازی به نظرم در کل خوب بازی کرد، ولی سر اتفاقات جانبی که خدا رو شکر بهتر هم شده به نظر، تمرکز کافی رو نداشته و نتونسته رضای همیشگی باشه و سر همین مقداری شک بود بهش. به عنوان شیطان هم شاید یه کم بیش از حد فقط خواست گناهکار بزنه، مخصوصا گناهکاری که شکی هم روش نبود که خب این خطرناکه برای شیطان
یه سری نخ‌های جالبی میداد تو بازی که بعدا فهمیدم شیطانه توجه کردم، مثلا یه تیکه پست من که دفاع کرده بودم که «گناهکار تیمی» نیستم رو نقل قول گرفته بود، گفته بود یعنی چی این حرف
«علی»: بهترین جلاد ممکن!
مهدی پالیزوان عزیز که خیلی وقته ندیده بودمش، یادش به خیر قدیما حضوری فوتبال هم بازی میکردیم
خیلی خوب بازی کرد، حدسای جلادی ش هم فوق العاده بود. فری نسبتا آسون بود، ولی چه مملگر چه من، حدسای نسبتا ریسکی بودن و خیلی خفن بود جفتشون. من خودم به نقش جلاد فکر میکردم، ایده‌ای نداشتم چطوری باید بازی کرد و حدس زد، مهدی نشون داد که چطور باید بازی کرد
امین و محمدرضا: متاسفانه تو بازی نبودن خیلی که نظر بدم. امین که خب بدشانسی محض بود، محمدرضا هم به نظر قرار نبوده باشه خیلی، ولی اهداف خفنی داد و بازی رو برد، آفرین
داخل پرانتز، این فرشته هم خیلی نقش مزخرفیه، لااقل قسمتی که شیطان میپرسه حذف میشه رو باید ازش کم کرد، میشه قدرت پرسش ش رو ازش گرفت صرفا
فاز ۶ هم که خواه ناخواه حذف میشه
البته به درد کسی که نخواد زیاد تو بازی باشه میخوره در کل که احتمالا شرایط امین این بوده.
بیگناهان
یه حرف کلی بزنم، اونم اینه که ته بازی به نظرم بیگناها میتونستن بازی رو ببرن، اگه:
۱- به سیدبندی فکر نمی‌کردن
۲- فاز آخر طولانی‌تر میشد و وقت میکردن درست فکر کنن. فاز کوتاه بود و هول هولی شد
چون اگه درست فکر میکردن، میگفتن خب الان ۲ نفر فرقه ممکنه باشه که بازی رو خراب کنه، اصلا آرش میگه عرفانه، عرفانم میگه آرشه. برین نفر دوم که توافق دارین رو اعدام کنین اول، بعد بین خودتون تصمیم بگیرین. اگه اول می‌رفتن صدرا رو اعدام میکردن (که به نظرم گزینه دوم جفتشون بود)، صدرا هم جادوگر بود و مشکلشون با سیدبندی هم حل میشد، بعد مهسا خانوم رو اعدام میکردن، بعد تو اون ۳ نفر هم محمدرضا بیشترین احتمال جذبی بودن بود و بازی رو می‌بردن. گرچه حقشون نبود ببرن و حق محمدرضا بود که ببره، پس بهتر
عرفان: عرفان به نظرم این دور خیلی خوب بازی کرد، شروع متفاوتی داشت که مشخص بود شروع بیگناهی هست اما خب بازی بازیکن مریض (گناهکار) زیاد داشت که گیر بده
حدساش و نتیجه‌گیری هاش هم به نظرم درست بود، کلا خوب بازی کرد.
آرش: مشابه عرفان، فقط نتیجه‌گیری‌های تهش اشتباه بود
وگرنه در کل بازیش رو دوس داشتم و خیلی خوب بازی کرد به نظرم.
محمدامین: در مورد محمد امین بالاتر صحبت کردم. به نظرم خوب بازی کرد و صرفا قربانی تعداد زیاد فرد مرض‌دار در بازی شد، مافیایی که میخواست یکی رو اعدام کرده باشه و فرقه‌ای که میخواست جادوگرش رو نجات بده
شایان: مهمترین مشکل شایان، اینه که می‌خواد مافیای نوشتاری رو شبیه مافیای حضوری بازی کنه. ایده‌ها و کارایی که میکنه واسه مافیای حضوری خوبه، اما اینجا به خاطر طولانی بودن زمان بازی ها و گرگ بودن بچه‌ها که انواع و اقسام استراتژی‌ها رو دیدن، نمیشه. گادکش ش هم به نظرم سختگیرانه بود ولی خب با پویا حرف زدم و قانع شدم نسبتا
سعید: مهمترین شکست بازیم اینه که سعید فهمید گناهکارم
سعید هم خیلی خوب بازی کرد و همین که به عنوان جذبی فرقه اعدام شد، نشون میده معلوم بوده بیگناهه. کلا فرار از اتهام جذبی فرقه بودن خیلی سخته و کاریش نمیشه کرد. یه کم به عنوان فدایی شاید میتونست هجومی‌تر بازی کنه، که هجومی‌تر هم بود از دور پیشش البته
عماد: عماد بنده خدا دو بازیه داره زود و عملا بدون بازی خاصی کردن حذف میشه
گاد
به صورت کلی، من این نقشا رو دوست ندارم چون به نظرم خیلی خرکیه و بازی رو شانسی میکنه. چه حالا تو شب بازی شانسی میشه و احتمال گرفتن سهمیه‌هات کمه، چه تو روز که کلی نقش «نقش عوض‌کن» هست و سخت میکنه استدلال کردن رو. یکی بمیره شونصدجور میشه مرگش و نقشش رو تحلیل کرد و جلوی بازی منطقی رو میگیره به نظرم. در مورد بالانس هم بالاتر صحبت کردم که به نظرم بیگناه کم داشت و مشکلاتی که ایجاد میکنه
اینکه نقشا هم داده بشه به افراد و رندوم نباشه هم دوست ندارم به صورت کلی
اما جدای همه اینا و دقیقا به خاطر همین دلایل مث عجیب بودن نقشا، بالانس کردن بازی خیلی سخته و پویا زحمت کشید و خسته شد و دستش درد نکنه. سر و کله زدن با ماها که هی غر می‌زنیم و یه چیزی می‌گیم هم که خب سخته و بازم خسته نباشید داره
داستانا هم که همیشه جذاب و خوبه و دست مریزاد داره
همین دیگه، ببخشید طولانی شد یا اگه چیزی جا افتاده یا چیزی اضافه بوده و کلا به هر دلیلی کسی ناراحت شده یا قراره بشه
من و صدرا و خلفی تو تلگرام خیلی خوب با هم مشورت میکردیم و همه جوره از همدیگه کمک میگرفتیم، گزینه‌های جذب بعدیمون یکیش ممرضا بود که خدا رو شکر پلیس بود و یکی از بهترین جذب‌هایی بود که میشد انجام داد و ممرضا عالی بود تا اخر بازی، بهترین بازیکن این دور از نظر من بود. یه تیر داشتیم که من و خلفی فقط به فکر انتقام از مافیا بودیم و هر طور شده میخواستیم تیرمون بشینه که خدا رو شکر جاسوسشون رو زدیم و انتقاممون رو گرفتیم 
اینکه آخر بازی کمی ناراحتش کردن و اینا خیلی بد بود، مافیا یه بازیه و مهم دور هم بودنه و برد و باخت درسته مهمه ولی نه به هر قیمتی، اینایی که باعث ناراحتی گاد شدن از بچه‌های فوتی بوده باشن خودم شهیدشون میکنم 
خلاصه این فاز آخر که دیگه آرش من و سیف کرده بود قشنگ و خب شاید به لطف آرش بود که من اعدام نشدم ولی خب تاریخی شد باز 
ایشالا که پا برجا بمونه این عهد
اتصال به گوگل
